O miodzie nostrzykowym

Nostrzyk żółty rośnie właściwie wszędzie: przede wszystkim na dużych łąkach, leśnych przydrożach czy też miedzach, zaroślach, nieużytkach, na rumowiskach i terenach ubogich w glebę.

To roślina z rodziny bobowatych, czyli tej do której należy koniczyna , soja itp.

Nostrzyk żółty ma wiele cennych właściwości leczniczych.

Najbardziej znane w Polsce odmiany i zarazem miododajne to nostrzyk biały i żółty. Nostrzyk biały osiąga wysokość do dwóch metrów, natomiast nostrzyk żółty jest niższy – zwykle osiąga wysokość do 1 m.

Miododajne gatunki nostrzyka mają bardzo cenne właściwości. Zawdzięczają je one w dużej mierze alantoinie – substancji wspomagającej m.in. gojenie się ran.

Do najlepiej udokumentowanych i najbardziej znanych w medycynie ludowej zalet nostrzyka zaliczane są:

  • właściwości uspokajające i wyciszające
  • zdolność zmniejszania krzepliwości krwi
  • wzmacnianie oraz uszczelnianie naczyń żylnych i limfatycznych, a także zdolność do zmniejszania przepuszczalności naczyń włosowatych
  • zdolność do rozkurczania naczyń krwionośnych, co pośrednio wspomaga krążenie krwi
  • zdolność do zmiękczania skóry i przyspieszania gojenia ran właściwości przeciwzapalne, dzięki którym nostrzyk żółty warto stosować w przypadku żylaków , zapaleniu naczyń chłonnych również profilaktycznie.

Uzyskany z nektaru nostrzyka miód posiada podobne właściwości co sama roślina zielna.

W składzie chemicznym tego miodu można znaleźć glukozę, fruktozę oraz związki kumarynowe, które w dużym stopniu decydują o tym, jakie miód nostrzykowy ma właściwości:

  • Zmniejsza krzepliwość krwi
  • Obniża ciśnienie krwi
  • Działa uspokajająco i nasennie
  • Łagodzi nerwobóle i inne napięcia nerwowe

Ponadto jest bardzo smaczny i zdrowy.